yarayan yalanlar belkide gerçekler...Bize öğretilen her şey ya gerçekte yoksa... Ben yoksam... Sen yoksan en kötüsü...Hiç bırakmazdın beni. Peki nerdesin şimdi? Tut elimden düşmemem için... Zaten var olamadığım bu yaşamda yok olmama izin verme... Tek gerçeksin içimdeki... Çevremdeki yalan varlıklardan ayrı, beni tek anlayansın sen...
Düşündükçe tanıyorum seni daha çok aşık oluyorum ... Tanıdıkça daha çok düşünüyorum... Ve daha çok seviyorum seni her gün... Dünyadaki tüm güçlerin toplamı kadar büyük...
Yok olduğunda o kadar çok korkuyorum ki, tıpki şimdi olduğu gibi... Ya herkes haklıysa diyorum... Ya sen yoksan, hiç olmadıysan... Hiç dikkat ettin mi, aklıma geldiğinde bile yüzüme bir gülümseme yayılıyor, seninleyken o kadar heyecanlanıyorum ki çabucak geçiyor zaman yine yalnız kalıyorum... En büyük hatıralarım, tek hatıralarım, mutlu hatıralarım... Hepsi sende saklı... Sen yoksan, gerçekten yoksan eğer -ama varsın biliyorum- sadece yalanları örten yalanlar söylenenler...
Denize baktım, sonsuzluk orada mı acaba... O kadar mavi ki ve bir o kadar büyük... Ölüm ve mavilik birleşirse ne olur? Sonsuz bir düşüş başlar belkide... Ölüm sonsuzluksa eğer... Gözlerimi kapatmıştım ki sen geldin birden aklıma... Geri döndüm koşarak... Beni sensiz bırakırsa ölüm... Bunu yaparsa dayanamam...
Yalnızım... Geçmişim yok... Varsa da yok... Hiç kimse yok kendimden başka... Geleceğim belirsiz... Belki o da yok... Bir tek sen varsın şimdi... Dokunamadığım, sarılamadığım, gözlerine bakamadığım...
Düşünmem gerek sanırım... Bir geçmiş dolusu yalanlarım, yaşanmamışlıklarım, yalanlarım... Hangisi beni sana bağlayan Yalan?
kim ki o ??
o değil de bilme bu soruların cevabını, hoş kimse bilmiyor ya =)kimden, nereden öğreneceksin..
bu arada boşalt aklını, başka şeyler düşün seni her ne yapıyorsa böyle sal gitsin kardeş.
hem ne demişsin " .névér givé up your dréamS~"
budur ;)