Son kez güldük bilmem kaç gün önce... Son kez donma pahasına rüzgarda gökyüzüne baktık, bir yıldız kaydı dilek tuttum... Olmadı dileğim ama olsun. Dalga sesleri geldi kulağımıza hayallerimizi fısıldarken... Çocuklar gibi mutluyduk hayallerimizden bahsederken... İkimiz vardık hayallerde çünkü... Paylaşılacak anılar vardı yılların kucağında... Dolu dolu doldurduk her anı, hiç boş yer kalmasın, boşa geçmesin zaman... Bir fotoğraf gibiydi 2-3 ay öncesi, halbuki dün gibi daha diyorduk, inanamayarak o kadar zaman geçtiğine birbirimize dün olduğunu kanıtlamaya çalışıyorduk... Son kez dertlerimizi paylaştık azalttık acısını... Bir kaç saatte özledim paylaşmayı... Yanımda olmalıydın... Ağlarken bile sen geçtin aklımdan... Gitmeseydin keşke dedim... Son kez yürüdük güneşte ama diğerlerine benzemiyordu son defanın burukluğu vardı... Sen olsaydın yanımda kışa üzülmezdim biliyor musun? Sesimde ağlamak vardı... Kendime kızdım... Son kez dedik ama söz verdik her umutsuz kaldığımızda yanımızda olmaya... Son kez sarıldık... Geri döndüm... Artık uzaktın... İlk kez hissettim yokluğunu uzun zamandır... Gitmeseydin olmaz mıydı?
ben de dün bi arkadaşımı uğurladım. bundan sonra görüşmelerimiz sadece ayda 2-3 saat olacak.eskiyi özleyeceğim.yollarımızın ayrıldığına üzüleceğim ve onun beni unutmamasını dileyeceğim...
deriz elbet ama bilmeyiz giden o mu yoksa buralar ve biz mi.. bi'ırama söz konusu sonuçta kimin nereden yada neden ıradığının önemi yok. ıramak üzer hep beni..
benim arkadaşım da gidiyo be. bak şimdi kötü oldum ben de valla. ama napalım, bi yerde herkes birbirinden ayrılacak ne de olsa. bunlar erken yaşanılanlar sadece.
ben de dün bi arkadaşımı uğurladım.
bundan sonra görüşmelerimiz sadece ayda 2-3 saat olacak.eskiyi özleyeceğim.yollarımızın ayrıldığına üzüleceğim ve onun beni unutmamasını dileyeceğim...