Saturday, October 13, 2007
Korkuyorum;
Saklayamamaktan...
Başaramamaktan...
Vazgeçemedim demekten,
Ve yeniden başlamaktan...
Yoruldum;
Hatalarımdan...
Başkalarına gülüşlerinden...
Yalnız yürümekten...
Sorgulayamadığım kaybolanları aramaktan yoruldum...
Birisi gitmişken kalbimden, bir dost arar ya insan o anda omzuna yaslanacak...
Onu bulamamaktan yoruldum...
Utandım kendimden...
Ne kadar mutlu insanlar...
Benim bu yaşamı mutsuz yapan.
Bıktım hayatı bulandırmaktan...
Bıktım kendimden...
Beni kötü yapan benden bıktım...
 
posted by .gözdE ~ at 12:07 PM | Permalink |


5 Comments:


At October 14, 2007 at 9:20 PM, Anonymous Anonymous

kendine çok kalmamak lazım!! çık dolaş:D

 

At October 16, 2007 at 3:12 PM, Blogger •düşler kon∫erves¡•

. .."ne kadar mutlu insanlar" bende bunu soruyorum kendime :o/ biliyorum herkesin vardır sıkıntısı ama mutlular yaaaaa ben değilim. ..yazıların güzel çOk.

 

At October 17, 2007 at 7:35 AM, Blogger .gözdE ~

aspurçe: =D Gerçekten de öyle aslında ;)

freepuppet: Teşekkür ederim ;)

 

At October 20, 2007 at 8:39 AM, Blogger Arolium

sen kötü olmazsın çünkü ruhunda sanat var.
olanlar kötü olabilir ama her şey senin elinde..

iyi ol ufaklık :)

 

At October 20, 2007 at 12:28 PM, Blogger .gözdE ~

kötüler çıksın gitsin =P
SAğol =))

 
Post a Comment

« back home