Wednesday, November 14, 2007
Dön Arkanı.
Bir ses duydum, bir anı buldum derinlerde...
Biraz özlem duydum sanki...
Ben özlemek zorunda mıyım hep?
Yorgunum

Nedenlerle cümleler kuruyorum, cevap arıyorum...
Cevap verecek çoktan gitmiş, benimse aramaya gücüm yok.

Önemli olanlar değişiyor hayatımda...
Yaşayarak, deneyerek, görerek...
Anlayarak biraz da...
Pişman olarak değil hiçbir zaman ama.
Keşkelerle değil, belki ama olsunlarla...
Gülerek...
Heyecanla bekleyerek...
Biraz daha anlayarak yaşamı...
Hayatından bir gün daha verip, bir parça ekleyerek yapbozuna...
Değişiyor beklentiler...

Şimdi soruyorum kendime sessizce
Neden özlenmeyip özler insan...
Suç sende...
Dön bak arkana...
Fazla uzatma, son kez bak onlara...
Asla özleme artık...
 
posted by .gözdE ~ at 1:06 PM | Permalink |


4 Comments:


At December 21, 2007 at 5:06 PM, Blogger Fırat DEVECİ

'onlara'; insanın içine oturuyor bazen...
Acaba onlar şerefsizleştirklerimizden mi yoksa şerefsizleştiremediklerimizden mi?
Nikah şekeri?

 

At January 26, 2008 at 5:50 PM, Blogger kelimebitkisi

evet "asla" özleme.
dönmüyorlar.

 

At January 27, 2008 at 1:11 PM, Blogger .

özlenmeyi özlemekk...

 

At February 4, 2008 at 11:17 PM, Anonymous Anonymous

Ben özlemek zorunda mıyım hep?
değilsin...
özletmeyecek olan elbet gelecek!
özlemlerin hepsini unutturacak